Eindelijk was het zover zondag 2 oktober jl. vond de muzikale hommage ter ere van de 80 ste verjaardag van Jean Lambrechts plaats. Deze hommage was een samenwerking met initiatiefnemer en vriend van Lambrechts, Jean Servais.

Het programma begon om 10.00 uur in de Sint Servaasbasiliek met een Hoogmis. Uitgevoerd werd de door Jean Lambrechts gecomponeerde Missa Basilicis Trajecti Ad Mosam ‘Pax hominibus bonae voluntatis’ (2016). Het werk werd prachtig uitgevoerd door het Basilicakoor Onze Lieve Vrouwebasiliek en Cappella Sancti Servatii. Leuk om te vermelden dat dit werk door Jean Lambrechts werd opgedragen aan de koren van de beide basilieken van Maastricht. De koorvoorbereiding en directie was in handen van Hans Leenders en Hans Heykers.  Andere werken die werden uitgevoerd waren: Edward Elgar: Ave verum corpus, opus 2 nr. 1 en Johann Sebastian Bach; Jesus bleibet meine Freude Choral (Cantate BWV 147). De organisten waren Marcel Verheggen en Sjef Streukens,

Het was een prachtig begin van wat een muzikaal hoogstaande dag zou worden.

25Na de Hoogmis vond er een bijeenkomst plaats in de Hoofdwacht gelegen aan het Vrijthof. Deze besloten Meet & Greet werd georganiseerd door Arie van der Heijden (bureau Turnkey Media). Tijdens deze bijzondere bijeenkomst ontving Jean Lambrechts uit handen van stadsbeiaardier Frank Steijns een muziekbundel met carillonmuziek van Maastrichtse componisten, waaronder Jean Lambrechts zelf. Tevens presenteerde Egid Niël (voorzitter van de Stichting Maniel) een boekje met daarin columns, recensies e.d. van de hand van Jean Lambrechts. Een eerste exemplaar werd uitgereikt aan zowel Jean Lambrechts als de burgemeester van Maastricht Annemarie Penn – te Strake. De aanwezigen konden genieten van een hapje en een drankje om zich vervolgens te begeven naar de Sint Servaasbasiliek.

In de Sint Servaasbasiliek werden drie delen uitgevoerd van Cathédrales (2011) deel 2: A l’ombre de la Cathédrale; deel 4: Tabernacle/ Louanges; deel 7: En sortant sous les voutes de la Cathédrale).

Het orgel werd op virtuoze wijze bespeeld door Marcel Verheggen, als organist verbonden aan de Sint Servaasbasiliek in Maastricht. Maar ook zangeres Regula Boeninger wist met haar warme stem de bezoekers van het concert te imponeren.

Voor het vervolg van de hommage verplaatsten de gasten van Jean Lambrechts zich te voet naar de Sint Janskerk, ondertussen genietend van de mooie klanken van het carillon van de Sint Servaas waarop Frank Steijns Intrada, Variaties en Fuga over ‘Rosa wilde gij dansen’ (1960) op geheel eigen wijze wist te vertolken.
Frank Steijns is naast eerste violist in het orkest van André Rieu tevens stadsbeiaardier van zowel Maastricht, Heerlen en Weert.

96Na een warme introductie door de voorzitter van Maastrichtse Componisten, Maud Douwes, werd het woord gegeven aan de heer Jacques Giesen. De gastheer van het concert. Hij wist met zijn humoristische tekst en anekdotes op menig gezicht een lach te toveren en introduceerde de musici van de middag op onnavolgbare wijze.

Allereerst stond op het programma Concert en Quatuor pour quatre saxophones (ca. 1967)
– Ouverture Concertante (à Jef)
– En Blues (à Mike)
– Ménuet Interrompu (à John)
– Finale ‘en pas d’âne’ (pour un ami: ‘vrai âne’, dont je ne mentionne pas le nom)

Dit werk werd uitgevoerd door het A’Meuse Saxophone Quartet. Deze vier jonge getalenteerde saxofonisten hebben elkaar in Maastricht gevonden en wisten al eerder de bezoekers van de feestelijke onthulling van de plaquette voor Jean Lambrechts te raken met hun voortreffelijke spel. Nu dus weer. Annique Henquet -sopraansax, Jori Klomp -altsax, Adèle Querinjean – tenorsax en ten slotte Thibault Collienne – baritonsax vormen een quartet waar we hopelijk nog veel van mogen horen in de toekomst.

123

Na opnieuw aandachtig geluisterd te hebben naar onze gastheer is het de beurt aan Frans Vermeulen – viool en Christianne Steegmans –  piano. Zij brachten op prachtige wijze de Romance (ca 1951 – 1952) ten gehore. Het publiek genoot zichtbaar van de mooie klanken en na afloop konden ze rekenen op een welgemeend applaus. Hierbij wil ik ook graag benoemen dat Frans Vermeulen de gebruikte partituren heeft gedigitaliseerd waarvoor wij hem zeer dankbaar zijn.

Het muzikale programma werd vervolgd met de zuivere klanken voortkomend uit de  dwarsfluit van fluitist
Toon Fret. Hij vertolkte op virtuoze wijze Embryon. Monoloque pour flûte seule (1965).
– Complainte secrète de la femme – Lent et plaintif
 Les Microbes se dirigent en mouvements perpétuellement différents – Vif et ritmé
 De l’ensemble des cris símpose une danse – Avec fureur

En dan is het tijd voor Wouter Bergenhuizen. Hij wordt beschouwd als een van de meest talentvolle pianisten in Nederland. Hij speelde Sonatine Gaillarde (2014). Een stuk bestaande uit vier delen: – Petit concert (l’action);- Pavane tendre (le rêve); – Jour de fête – Scherzo valsette
(la volupté) en En plein air (le détente). Een stuk dat je elke keer op een verkeerd been wist te zetten. Althans bij mij had het dat effect. Wanneer je dacht in een meeslepende wals terecht te zijn gekomen werd je vervolgens verrast met de klanken zoals we die gewend zijn van Jean Lambrechts. Een prachtige compositie, uitmuntend uitgevoerd. Maar dat was niet alles dat deze bijzondere dag ons te bieden had.

172

Want nadat burgemeester Annemarie Penn – te Strake een persoonlijk woord had gericht tot Jean Lambrechts werd hem gevraagd naar het podium te komen.

Voor zijn gehele oeuvre als componist werd hij onderscheiden met de Stedelijke Onderscheiding de Trichter. Een zichtbaar ontroerde Jean Lambrechts nam de onderscheiding in ontvangst uit handen van de burgemeester van Maastricht, Annemarie Penn – te Strake.

Vervolge183ns was het tijd voor de inauguratie van de burgemeester van Maastricht, Annemarie Penn – te Strake als Beschermvrouwe van de Stichting Maastrichtse Componisten. Met een hartelijk woord nam zij van de voorzitter van de Stichting Maastrichtse Componisten, Maud Douwes de officiële oorkonde in ontvangst om de inauguratie te bezegelen.

En dan is het alweer tijd voor het laatste concert van de dag. Twee jonge mensen Veronique van der Meijden – alt en Robert Weirauch – piano betraden het podium. Zij wisten na een hele dag van schitterende optredens het publiek opnieuw te boeien met hun prachtige vertolking van de het door Jean Lambrechts geschreven Canciones del Canto Jondo (1976).  De delen die werden uitgevoerd waren:
– 2. Paisaje; – 4. La Guitarra; – 5. Camino en – 7. Pueblo. Na de terechte felicitaties aan de musici en een dankwoord aan iedereen die een bijdrage heeft geleverd aan deze zeer geslaagde dag was het tijd voor het “Tableau de la Troupe” en een drankje om de dag feestelijk af te sluiten.

Een ongelofelijk mooie dag ter ere voor een bijzonder mens.