Op zondag 8 oktober j.l. bracht Stichting Maastrichtse Componisten een eerbetoon aan de Maastrichtse componist Jo van den Booren. In de St Janskerk te Maastricht werden werken uitgevoerd uit zijn rijke oeuvre van de afgelopen vijfentwintig jaar. De componist heeft zelf de keuze gemaakt voor de werken die ten gehore gebracht werden tijdens dit concert en de uitvoerende musici. Het programma omvatte kamermuziek voor viool, cello, sopraan en piano in diverse combinaties. Aansluitend vond er voor hem een plaquette-onthulling plaats.

Als eerste kon het publiek genieten van Serenade voor piano op. 134 (2004) ‘De serenade behoort, evenals Divertimento, Notturno, Nachtmuziek, Tafelmuziek, enz. tot het meer gecultiveerde onderhoudende, lichtere genre in de muziek. De titels zeggen niets over de structuur, integendeel, de vormen van deze composities zijn vrij en de verschillen ook bijzonder groot. Van deze vrijheden heeft Jo van den Booren gebruik gemaakt. De Serenade heeft hij gecomponeerd voor de 65 ste verjaardag van Zsuzsa en is bedoeld als musique pour faire plaisir….’ De Serenade bestaande uit de delen: Prelude, Play with Repetitions, Hurry up, Tranquil and Tender, Playfully enWalking. Kasper Schonewille, een Limburgse pianist, herhaaldelijk prijswinnaar van diverse concoursen, wist het publiek te boeien met zijn indrukwekkende interpretatie van de Serenade.

Het concert werd vervolgd met een compositie voor viool en soundtracks genaamd  ‘Voor Sophie’ op. 107 (1997). Het werk werd door de componist opgedragen aan zijn kleindochter Sophie bij haar geboorte. De soundtracks zijn een soort nieuw kamermuzikaal ensemble met een eigen klank, dat toegevoegd werd aan de vioolklank. De tracks zijn volledig uitgecomponeerd. De afstemming in timing tussen viool en opgenomen geluiden vroeg uiterste precisie van de uitvoerend violiste  Borika van den Booren, eerste violiste bij het Koninklijk Concertgebouworkest, die dit voortreffelijk deed. De muziek kwam direct bij je binnen en heeft in ieder geval bij ons een onuitwisbare indruk achtergelaten.

Het laatste concert voor de pauze was Sonate Soiron op. 183 (2015) voor cello en piano. In 2015 vroegen Doris Hochscheid (celliste) en Frans van Ruth (pianist) aan Jo van den Booren een compositie te schrijven voor het openingsconcert van hun festival ‘Batta & Co’ rondom Maastrichtse componisten. De idee was dat objecten uit de Bonhomme Thielens collectie, die in het Museum aan het Vrijthof ten toon gesteld zijn, het uitgangspunt zouden vormen. De componist wandelde enige malen door de collectie, waarna hij steevast een kopje cappuccino dronk in het Grand Café ‘Soiron’ om het geheel op zich te laten inwerken. In diezelfde tijd las Van den Booren het boek Die schrecklichen Kinder der Neuzeit van de Duitse filosoof Peter Sloterdijk. Deze beschrijft hoe na het breekpunt van de Franse revolutie de idee van continuïteit moest wijken voor de mens die voortaan de wereld wilde veranderen, voor een ‘Philosophie der Praxis’. Tegelijkertijd ontwikkelde de burgerij een ‘vrijelijk zwevende’filosofie van esthetisering, schijnbaar onafhankelijk en aldus continuïteit suggererend. Die filosofie vindt onder meer vorm in objecten, die bij nadere beschouwing heel fragiel kunnen zijn. In de compositie vervullen stijlcitaten een suggestieve rol. Ondergaat zij zelf ook een soort breekpunt? De première van het werk vond plaats op 6 november 2015 en werd virtuoos uitgevoerd door Doris Hochscheid en Frans van Ruth.

Na de pauze konden we kennis maken met de sopraan Claudia Couwenbergh die Divine love op. 95 (2005) voor sopraan en piano op prachtige wijze vertolkte. Claudia Couwenberg studeerde aan het Maastrichts Conservatorium bij Ingrid Kapelle en Barbare Schlick en nam deel aan de operaklas.
Divine Love bestaat uit twee liederen Lament en All roads clogged, die de componist heeft geschreven in opdracht van het Internationaal Vocalisten Concours in Den Bosch in 1994. De zangeres Irene Maessen won destijds tijdens dit concours met haar vertolking van de liederen de Prijs der Nederlandse Muziek. Claudia werd begeleid door Frans van Ruth op piano.

Meine Mutter op. 185 (2017) voor sopraan (Claudia Couwenberg), cello (Doris Hochscheid) en piano (Frans van Ruth) was het volgende werk op het programma. Het lied is het eerste deel van Mein blaues Klavier, een cyclus in wording. de tekst is van de Joodse dichteres Else Lasker – Schuler.  Ik beschouw het als een eer dat dit bijzondere lied vandaag tijdens dit concert in première ging.

Het concert werd imponerend afgesloten met Sonate No. 2 voor viool en piano op. 83 (1992). De Sonate bestaat uit de delen:  Andante; Scherzo; Adagio en Rondo. Opnieuw bespeelde Borika van den Booren op virtuoze wijze de viool en werd zij professioneel begeleid door pianist Frans van Ruth.  De Sonate werd geschreven voor Borika van den Booren (dochter van Jo van den Booren). Zij heeft het werk vaak uitgevoerd als Sonate in de versie voor viool en piano of als Concert in de versie voor viool en strijkorkest. Het werk is in bepaalde toonsoorten gecomponeerd, maar de noten zwieren bijna vrij door de klankruimte om af en toe terug te komen in de voorgeschreven toonsoort. De vaste voortekens  hebben  niet zo veel in te brengen, vergelijkbaar met de praktijk in de werken van Sjostakovitsch, waar ook voortdurend van de voorgeschreven toonsoort afgeweken wordt.

Na een welverdiend applaus voor componist Jo van den Booren en alle uitvoerende musici, begaf het hele gezelschap zich naar het geboortehuis van Jo van den Booren, Café den Dolhaart, Mergelweg 332 te Maastricht.
Hier werden de gasten gastvrij ontvangen met een drankje en een stuk vlaai. Ondertussen genietend van Blokfluitensemble Lunet (Eveline Arnold, Hanna Gründer, susan Houtman, Hanne Marie Janse en Mathieu Vermeulen). Zij brachten eveneens een werk van Jo van den Booren ten gehore, Arcadië II op. 171 (2010). Dit werk is door de componist aan het ensemble opgedragen.

Buiten werd het evenement voortgezet met een ontroerende speech van Borika van den Booren, vervolgens werd de plaquette onthult door de kleinkinderen van de componist in het bijzijn van familie, vrienden en het bestuur van Stichting Maastrichtse Componisten. Het was een indrukwekkende dag georganiseerd voor een bijzonder mens. Componist Jo van den Booren.

Programmaboekje Concert ter ere van Jo van den Booren